ebegümeci (hubbaz) :
Ebegümecigillerden; çiçekleri ilaç, yaprakları da sebze olarak kullanılan ve
genellikle tarla kenarlarında kendi kendine yetişen bir ottur. 20-70 cm.
boyundadır. Yaprkalrı sarmaldır. Mayıs - Ağustos ayları arasında çiçek açar.
Yaprak ve çiçeklerinde fazla miktarda müsilaj vardır. Yaprak ve çiçekleri
kurutulmadan kullanılır.
Faydası : Göğsü yumuşatır, öksürüğü keser.
Mide ve bağırsakların muntazam çalışmasını sağlar. Kabızlığı giderir. Mide
bulantısı ve kusmaları önler. Ateşi düşürüp, vücuda rahatlık verir. Boğaz ve
bademcik iltihaplarını giderir. Nezle, bronşit, nefes darlığı tedavisinde
kullanılır. Lapası çıbanların olgunlaşmasını sağlar. Burun kanamasını durdurur.
Dişeti hastalıklarını tedavi eder. Mide ağrısını keser. Burun tıkanıklığını
giderir.
ebücehil karpuzu (acıhıyar) :
Kabakgillerden elma iriliğinde meyvesi çok acı ve ishal yapıcı bir bitkidir.
İçeriğinde "colocynthine" vardır. Zehirlidir. 2 gramdan fazlası öldürebilir.
Haricen kullanılır.
Faydası : Romatizma, mafsal ve nikris
ağrılarını dindirir. Kaşıntıları geçirir.
eğirotu (azakeyeri) :
Yılanyastığıgiller familyasından; akarsu kıyıları ve bataklıklarda yetişen 60-70
cm. boyunda bir otsu bitkidir. Meyveleri yeşilimsi renktedir. Çiçekleri,
siyahımsı-erguvani renklidir. Tadı mayhoştur.
Faydası : İştahı açar, mide ve bağırsak
gazlarını giderir. Mide ekşimesini geçirir. Mide ülserini iyileştirir. İdrar ve
adet söktürür. Dişetlerini kuvvetlendirir. Ter söktürür, ateşi düşürür ve
ağrıları dindirir. Kusturur, aksırtır. Sinirleri yatıştırır. Sarılık ve nikris
tedavisinde kullanılır.
eğreltiotu (nepkrodium filixmas) :
Eğreltiotugillerden; kumlu yerlerde yetişen bir cins bitkidir. Çok çeşidi
vardır. Boyu 120 cm. kadardır. Kökü kalındır. Dışı siyahi, içi beyazdır.
Zehirlidir. Tavsiye edilen miktarı aşmamak gerekir. Hekimlikte erkek eğreltiotu
kullanılır. Gebeler ve kansızlar kullanamaz.
Faydası : Bağırsak solucanları ve tenyaları
düşürür. Memeli basur ve variste de faydalıdır.
ekmek ağacı (artocarpus) :
Dutgillerden; tropik asya adalarında yetişen ve her mevsimde mahsul veren bir
bitkidir. Meyveleri ananasa benzer. İçeriğinde bol miktarda nişasta vardır.
Meyve ve yaprakları yenir. Ekmek yapmak için de kullanılır.
Faydası : Besleyicidir.
ekşi elma (yabani elma) :
Gülgillerden; ormanlarda yetişen bir ağacın meyvesidir. Meyveleri küçük ve çok
ekşidir. Çiçekleri, açık pembedir.
Faydası : Mide ve bağırsaklardaki gazı
boşaltır. Buralardaki iltihapları giderir.
elma (malus) : Gülgillerden çiçekleri
pembe, oldukça yüksek bir ağacın meyvesidir. Meyvesi (elma); çoğu yumruktan
küçük ve yuvarlak, kabuğu parlak ve sert, kırmızıdan yeşile kadar türlü
renktedir. Çekirdekleri ufaktır. Dokusu gevşektir. Kokusu hoş, tadı mayhoş veya
tatlıdır. Amasya, Gümüşhane, Niğde ve Ferik gibi birçok çeşidi
vardır.
Faydası : Sinirleri ve adaleleri
kuvvetlendirir. Bedeni ve zihni yorgunluğu giderir. Hamilelerin bulantı ve
kusmalarını azaltır. Hastalıkların çabuk geçmesini sağlar. İdrar söktürür,
vücutta biriken zararlı maddelerin atılmasında yardımcı olur. Böbreklerdeki kum
ve taşların dökülmesine yardım eder. Kanı temizler. Kolestrolü düşürür. Damar
sertliği ve kalp krizlerini önler. Kandaki şeker miktarını düşürür. Kabızlığı
giderir. Şeker hastaları için faydalıdır. Dizanteri ve paratifoda iyileşmeye
yardımcı olur. Öksürüğü keser. Kompostosu ateşi düşürür. Susuzluğu keser.
Uçukları geçirir. Cildin taze ve güzel kalmasını sağlar. Göz ve kulak
ağrılarında da kullanılır.
enginar (cynara) : Bileşikgillerden;
kökü yıllarca yaşayıp, her ilkbaharda yeniden süren dikenli bir bitki ve bunun
sebze olarak yenen iri topuz biçimindeki yeşil çiçeğidir. Killi, kumlu ve
rutubetli toprakalarda yetişir. Çok iyi bir besindir. İçeriğinde "cynarine"
vardır.
Faydası : Kandaki üre ve kolestrolü düşürür.
İdrar söktürür. Kandaki şeker miktarını ayarlar. Şeker hastaları için çok
faydalıdır. Bedeni ve ruhi bitkinliği giderir. Vücuda dinçlik verir. Sinirleri
güçlendirir. Damar sertliği ve kalp hastalıklarını önler. Böbreklerdeki kumların
dökülmesine yardım eder. Karaciğer hastalıklarının çabuk geçmesini sağlar.
Sarılıkta faydalıdır. Romatizmanın şikayetlerini geçirir. Mide ve bağırsakları
temizler. İshali keser.
Emzikli kadınlar, böbreklerinde veya mesanelerinde
itihap olanlar yememelidir.
ergeç sakalı (çayırmelikesi) :
Gülgillerden dalları sağlam ve sert kırmızımtırak bir bitkidir. Çiçekleri kar
taneleri gibidir ve dalların ucunda toplanmışlardır. Yaz aylarında toplanıp
kurutulur. Bitkinin her yeri kullanılır.
Faydası : İdrar söktürür, vücutta biriken
zararlı maddelerin atılmasını sağlar. Böbrek mesane ve idrar yollarındaki
iltihapları giderir. Soğuk algınlığını geçirir. Kanı temizler. Sinirleri
yatıştırır. Kalbi kuvvetlendirir. Nefes darlığı ve astımda faydalıdır. Diş
ağrılarını keser. Diş eti ve boğaz iltihaplarını giderir.
erik (prune) : Gülgillerden beyaz
çiçekli bir ağacın yemişidir. Erik, çoğu ceviz büyüklüğünde, kabuğu ince,
sarıdan kırmızıya ve mora kadar türlü renkte, tadı mayhoş veya tatlı, etli, sulu
tek ve sert çekirdekli bir yemiştir. B vitamini bakımından zengindir.
Faydası : Sinirleri kuvvetlendirir. Zihin
yorgunluğunu giderir. Kabızlığı giderir. İdrar söktürür ve vücudun rahatlamasını
sağlar. Karaciğer şişliğini giderir. Böbrekleri dinlendirir. Kansızlığı giderir.
Kalbi kuvvetlendirir. İştah açar ve hazmı kolaylaştırır. Romatizma, mafsal
kireçlenmesi ve nikriste faydalıdır. Çekirdekleri de, bağırsak solucanlarını
düşürmekte kullanılır.
eşek kulağı (mayasılotu) :
Sığırdiligillerden; çiçekleri beyaz ve menekşeye çalar renkte, yaprakları neşter
şeklinde bir bitkidir. Mart-Temmuz ayları arasında toplanıp,
kurutulur.
Faydası : Müzmin ishali keser. Nefes
darlığını giderir. Göğsü yumuşatır. Bronşitte faydalıdır. Öksürüğü keser. Ağız,
dil ve boğaz iltihaplarını giderir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder